Do unikatowych zabytków romańskiej sztuki odlewniczej z pewnością można zaliczyć Drzwi Gnieźnieńskie. To niezwykłe dzieło sztuki powstało w XII wieku, za panowania księcia Mieszka III Starego. Prawdopodobnie powstały w okolicach 1275 roku. Ich pierwotnym i jedynym przeznaczeniem być portal wejściowy w południowej kruchcie Archikatedry w Gnieźnie. Dotychczas nie odkryto, kto jest autorem słynnego dzieła sztuki, ponieważ nie udało się odszyfrować inskrypcji. Specjaliści uważają jednak, że autorów było trzech – rozróżniono poszczególne style reliefów odlanych w brązie. Wysokie na ponad 3 metry, dwuskrzydłowe drzwi ukazują życie świętego Wojciecha. Żywot kanonika przedstawiony jest w 18 scenach, które ukazane są za pomocą reliefów. Sceny z życia świętego ukazane są chronologiczne, od dolnej części lewego skrzydła do góry prawego. Reliefy są tak uszeregowane, że całość można czytać także pionowo. Historie po lewej stronie przedstawiają podróże i pobyt św. Wojciecha w Czechach i na terenie Niemiec, a po prawej stronie artyści ukazali polską działalność świętego. Sceny tego romańskiego komiksu podzielone są dekorowanymi ramami, tzw. bordiurami, które przedstawiają różne symbole w odniesieniu do historii biskupa. Tego rodzaju przedstawienia żywotów są niezwykłym świadectwem swoich czasów – a także symbolem, z jaką czcią obchodzono pamięć świętego. Każdy, kto przychodził do Katedry mógł poznać historię Wojciecha.
