Podobnie do Rzymu, Gniezno zajmuje 7 wzgórz. Wzgórza te to: Góra Lecha, wzgórze Krzyżackie, Żnińskie, Panieńskie, wzgórze świętego Michała, świętego Wawrzyńca oraz wzgórze świętego Piotra. Góra Lecha jest najstarszą częścią Gniezna. Na wzgórzu tym zbudowana została przedromańska świątynia. W świątyni tej w roku 973 została pochowana żona Mieszka I, Dąbrówka. Ta przedromańska świątynia w roku 1018 spłonęła. W jej miejscu Bolesław Chrobry wzniósł kolejną, tym razem romańską świątynię. W świątyni, którą wzniósł Bolesław Chrobry został w roku 999 pochowany biskup Wojciech. Także w tej świątyni papież Sylwester II dokonał kanonizacji biskupa Wojciecha. W roku 1000 do znajdującego się w świątyni grobu świętego Wojciecha przybył cesarz niemiecki Otto III. Wydarzenie to do dnia dzisiejszego nazywane jest Zjazdem Gnieźnieńskim. W roku 1025 w świątyni odbyła się koronacja Bolesława Chrobrego na króla Polski. W kościele podniesionym do rangi katedry miała miejsce także koronacja Mieszka II, Bolesława II nazywanego Szczodrym, Przemysła II oraz Wacława II Czeskiego. Romańska świątynia nie dotrwała jednak do naszych czasów. W latach 1342 – 1372 na jej fundamentach wzniesiono katedrę w stylu gotyckim. W XVII i XVIII wieku dokonano przebudowy świątyni, dodając do niej wiele kaplic w stylu renesansowym i barokowym. W katedrze znajduje się wiele cennych zabytków, wśród nich słynne, wykonane z brązu drzwi.
